Genel Konular : Taksim Gezi Parkı

Dünya üzerinde hiç bir erk, hiç bir otorite ve bu otoriteye bağlı hiç bir egemenlik, halkın kendisi kadar güçlü değildir.

Yıllar, asırlar, kuşaklar ve çağlar değişse de, değişmeyecek olan yegane gerçek budur!

SUSMA !

2 paket makarnaya, 3 torba kömüre BEDENİMİ, OYUMU, RUHUMU satacağıma, Taksim`de gaz yer çapulcu, terorist olurum....

bütün gün harbiyede biber gazı yedim, üç tanesi ayağımın hemen dibine düştü çünkü doğrudan üzerimize atıldılar, boğuldum, yandım, ölümle burun buruna geldim, yanımda binlerce kişiyle birlikte..
tanımadığım insanlar elimden tuttu, suyumuzu, zar zor bulabildiğimiz bisküvilerimizi paylaştık, silahımız yoktu, savunacak kalkanlarımız da yoktu, bikaçımız kafalarına fişek saplanmasın diye bisiklet kaskı takmışlardı. onlarca biber gazının arasında bizi korur umuduyla safça toz maskeleri taktık, ve o bombalar ayağımın dibinde patladığı anda ilk hareketim o toz maskesini asılıp parçalamak oldu..

çünkü noluyor biliyor musunuz? ciğerleriniz yanıyor.. ağızını yırtacak kadar ayırıp nefes almaya çalışıyorsunuz, sudan çıkmış bir balığın hareketleri kadar kifayetsiz kalıyor çünkü ağzınızı açtıktça daha çok gaz yutuyorsunuz..ve mideniz bulanmaya başlıyor, nefes alma çabanıza bir de öğürme ve kusmaya direnme gayreti ekleniyor, bu arada gözlerinizi açamıyorsunuz, açsanızda körsünüz cayır cayır yanıyor, yüzünüz elleriniz cayır cayır yanıyor, birileri yüzünüze antiasit sıksın diye önünü bile görmeden koşmaya çalışıyorsunuz. birileri sizi tutup kurtarmaya çalışıyor, siz birilerini kurtarmaya çalışıyorsunuz..

Bütün bedeniniz acı içinde kıvranırken, öyle çılgın bir mutluluk duyuyorsunuz ki anlatamam, Çünkü yürürken yanımda futbol fanatiklerinin birbirlerine antiasit sıktığını, su verdiğini gördüm, ülkücü gençlerin solcu gençlerle omuz omuza yürüdğünü, tekbir atan grupların alevi olanlarla birlikte gaz bulutu altında kaldığını gördüm.
Biz o meydanlarda her kesimden her inançtan her yaştan insandık.Bu müthiş birlik duygusu, bu olağanüstü kardeşlik duygusunu iliklerime kadar hissettim. Çılgınca mutluluk duydum, bedensel bütün acılarım bu mutluluk karşısında silinip gitti.

Ben o meydanda gerçek Türk Milletini gördüm, bizi biz yapan değerleri yaşadım. O yüzden sırf bu direniş bitmesin, bu sevgi ve kardeşlik hareketi amacına ulaşsın diye çocuklarımı evde bırakıp yeniden meydanlara döneceğim.


ve bütün bunlar olurken hala kafanıza kolunuza bacağınıza bir fişek saplanma ihtimali olduğunu biliyorsunuz, korkuyorsunuz, ölmekten değil ama evdeki çocuklarınızın yanına dönememekten, korkuyorsunuz, seni korumakla görevli olan polis tarafından öldürülmekten.. korkuyorsunuz, bu direnişe devam edememekten ve çocuklarınıza aydınlık bir gelecek umudunuzu yitirmekten..

tomaların, panzerlerin, biber gazı bulutlarının altından yazıyorum beyler hanımlar,

hariçten gazel okumayın, bilin, bilinçlendirin.
bu bir savaş değildir, silahsız sivil halka karşı devlet eliyle yapılan terörist bir eylemdir.

ve bu gezi parkındaki ağaçları koruma eyleminde uygulanan şiddet sonucu doğmuş olan, yılların birikimine karşı DİKTATÖR HÜKÜMETE karşı başlamış TAMAMEN SİLAHSIZ BİR HALK DİRENİŞİDİR.

Katılmak istemeyenlerinizi anlayabilirim, ama karşısında durmak isteyenlerinizi anlayabilmek vicdani hükümlerimce mümkün değil.

Saygılar, yeterince dinlendim tekrar direnmek için biber gazı yemeye gideceğim. Kahraman olmak için değil, çocuklarımın yüzüne bakacak onurum olsun diye.

burda hava çok biberli, su tazyikli.

Bekleriz.

ANKARAYA DESTEK LAZIM DENİYOR: ÇOK SAYIDA YARALIDAN BAHSEDİLİYOR!

ha bu arada, abarttığımızı, asılsız demogoji yaptığımızı düşünen bir takım yağdanlıklar var ya, gelin arkadaşım meydandayız biz, hemen yanımda durup havada süzülen biber gazı fişeğini beklerken de bu kadar delikanlı atıp tutabilecek misin bakalım?

birileri diktatör olmadığını kanıtlayacakmış!
hadi ya? peki bu yaşadıklarımız neyin kanıtı oluyor canım kardeşim diye sorarlar adama! güldürmeyin, asabımı bozmayın daha fazla,

gel kardeşim meydan orda, gel de gör bakalım demogoji miymiş değil miymiş sen benim yanımda dikilirken savunduğun diktatör senin orda olmanı umursayıp bombaları durduracak mı bakalım. korkuyla ikna oluşunu izlemek eğlenceli olabilir.