mankurt (mahlukat) - sayfa: 2

Üniversitede TKD´de zorla okutmuş olmasalar farkedemeyecektim Cengiz Aytmatov´un bu eserini ama kısmet animasyonunu gördüğüm bu güne devrederdi herhalde :)

Güzel esinlenmiş ve bağlantı kurmuşsun. Tebrik ederim çok başarılı.

[quote=18072] Yazan: mnaci

Jürileri suçlamayın, senaryonuz çok zorlama

dindar değilseniz eroinman olursunuz, kadınsanız da mutlaka fahişe olursunuz gibi çok belirgin bir kesimin yaklaşımı. kitap alıntılarıyla başka destek aramak yanlış bir çaba. Çünkü yazdığınız mankurt tarifiyle canlandırmanız arasında bir bağlantı yok. Sıradan bir devlet memurunun günlük hayatını canlandırsaydınız daha etkili olurdu.

Teknik açıdan bakılınca enteresan ve uygulamada hoş sonuçlar alınabilecek bir tarz. kurgusu çok yavaş daha çok sahne ile daha hızlı bağlansa senaryonuzun etkisi daha fazla olurdu. Bu canlandırma tarzı içinde fotoğraf kullanmak çok ciddi bir hata olmuş.

iyi çalışmalar.[/quote]
cok cok tebrik ederim işte anlatım budur içimde birşeyler var nasıl döksem diye düşünüyordum harika anlatmışsın şuna inanıyorumki benim gibi sizin dşündüklerinizi düşünenler % olarak ağır basar tekrar tekrar tebrik ederim çok güzel anlatmışsın derdimi (naci bey)[G24]

mnaci hocama katiliyorum ama gorsel tarz olarak guzel bır calısma olmus. Elınıze saglık.

Haklısınız, tarz olarak evet, uygulama ve kurgudaki hatalar dışında güzel
Özellikle sovyet rusya döneminde Rusyada ve orta avrupa ülkeleri canlandırmalarında bu tarza ait çok örnek ulabilirsiniz.
Yine bu tarza benzer bir Afrikalı çocuğun büyücü ile savaşını anlatan öyküsü kalmış aklımda oldukça başarılı idi Katmanlarla oluşturulan perspektif etkisi ile çalışmalar 2. boyutta canlandırılıyor. Bu tarz ile kişisel iz oluşturma zor olur. Daha çok geleneksel iz bırakan yapısı olduğundan kişi olarak bu tarzın içinden sıyrılmak zordur. tarz her zaman animatörün önüne geçer..

[quote=18072] Yazan: mnaci

Jürileri suçlamayın, senaryonuz çok zorlama

dindar değilseniz eroinman olursunuz, kadınsanız da mutlaka fahişe olursunuz gibi çok belirgin bir kesimin yaklaşımı. kitap alıntılarıyla başka destek aramak yanlış bir çaba. Çünkü yazdığınız mankurt tarifiyle canlandırmanız arasında bir bağlantı yok. Sıradan bir devlet memurunun günlük hayatını canlandırsaydınız daha etkili olurdu.

Teknik açıdan bakılınca enteresan ve uygulamada hoş sonuçlar alınabilecek bir tarz. kurgusu çok yavaş daha çok sahne ile daha hızlı bağlansa senaryonuzun etkisi daha fazla olurdu. Bu canlandırma tarzı içinde fotoğraf kullanmak çok ciddi bir hata olmuş.

iyi çalışmalar.[/quote]

senaryonun zorlama olduğuna katılamıyorum.filmde zaten kör gözüm parmağına tadında bi anlatım dili de olmaması için elimizden geleni yaptık.bunun yanında bi sürü sahneyi sıkıcı olmaması için kaldırdık ve filmi 4dk ya indirdik(yazılar ve krediler hariç).

filmin şöyle bi hatası olabilir , konu kısa bi film için uygun değil.

karakterin sıradan ve boş hayatını anlatmak için bi kaç sahne koyduk,geçmişdeki mankurtda yeteri kadar anlatıldı,ancak önümüzdeki en büyük problem karakterin günümüzde nasıl uyuşturulacağı idi.film ilk başta şöyleydi;uyuşturucu alırken arka planda popüler kültür simgeleri arda ardına(saniyede 3-4 kare) gösteriliyor,"işte bunlar sayesinde(tv-popztar-yapay gündemler-futbol) gençlik uyuşturuluyor" tadında bir alt metin seyirciye enjekte ediliyordu.ancak daha sonra bunun çok "zorlama" olacağını düşündük,ve zaten orda önemli olanın gençliğin "nasıl uyuşturulduğu" değil,gençliğin bi şekilde "uyuşturulduğudur" dedik.

hikayenin orjinalinde mankurt kafasına deri geçirildikten sonra deliriyor ve bu delirme sırasında hafızasını yitiriyordu.filmde bu sahneleri stilize ederek,farklı tarzlar kullanarak yapmaya çalıştık.
günümüzdeki mankurtda aynı geçmişteki gibi delirttik ve disko sahnesinde geçmiş için kullandığımız efektleri yineledik(geçmişdeki kötü adamlar ve günümüzdekiler de aynı mesela).bu tip geçişleri ve tekrarları filmin tamamında kullandık.hiç bi kesme(arabaların geçtiği cadde hariç)yi 3-4 snden uzun tutmadık. yani kurgusu çok da yavaş sayılmaz.

sanat(adı her neyse) kişiseldir ve herkes için yapılamaz,anlaşılmak;ürünü izleyenin sorumluluğundadır ve sanatçının derdi değildir.bu şartlar altında filmimi(zi) severek bağrıma basıyor ve jürileri suçluyorum. çünkü gösterilen ve seçilen filmler ortada.

çalışmalarınızı uzaktan takip eden biri olarak teşekkür ediyor ve selamlar ediyorum.

Bir kaç noktada ve kavramlarda anlaşamazsak eleştirilerim yerine ulaşmamış olacak o nedenle uzun yazacağım kusura bakmayın.

Öncelikle sanat kişisel olamaz. yüzlerce yıllık deneyim ve her ülkedeki sanat eğitimi veren üniversiteler ( hatta liseler ) kişisel eylem için kurulmazlar. Bir toplumun içinde yaşayıp ondan beslenip onu eleştirip ve onun alkışlarıyla övünüyorsak sanat kişiseldir gibi bir tavıra ancak bencillik diyebiliriz. Kişisel olan hobi yada el işçiliğidir. Siz hiç emekli sanatçı gördünüz mü ? Ben vazgeçtim artık bakkal açıp kurabiye satacağım diyen birini.
bu sorumluluk ölene kadar değil sonsuza kadar sürer

filme dönersek karakterinizin içinde dolaştığı imge ve simgeleri bir köşeye sıkıştırıp tüm gençlik adına konuşma hakkı yok.
hepimiz tv izliyor, hepimiz dans ediyoruz. Hepimiz çevresel baskıların altında yönlendirmelere karşı durmaya çalışırken bunalımlar ve sıkıntılar yaşıyoruz ama tuvalet köşelerinde uyuşturucu kullanıp ailemize saldırmıyoruz..!
Bunu yapanlar varsa ki vardır, onlar toplumun çürük elmalarıdır. Her zaman olmuşlar ve olacaklardır. Bunların arasına eline bomba dolu çanta verilip ortalıkta patlatanları veya elinde bıçakla boğaz kesenleri de ilave etmeliyiz tabiki.
Kimi genetik miras şansızlıkları, kimileri zayıf kişilik gelişimleri nedeniyle bu travmayı yaşar ve kullanılırlar, ama yüzdesi gençliğin çoğunluğuyla kıyaslanamaz. o hale gelişleri de kolaylıkla "bizi bu hale getiriyorlar " gibi bir kabulün arkasına saklanamaz

o nedenle senaryonuz zorlamadır.

mankurtun kimliksizliği zaten günümüz insanının çevresel baskılar veya global yönetimin biçimlendirmeye çalıştığı insan tiplemesiyle uymaz. Biri fiziksel anormallik kurgusudur. Diğeri ise insanoğlunun mücaele ettiği çağdaş ve gerçek bir sorun

o nedenle de senaryo zorlamadır.

kısacası mankurtun günümüz versiyonu olsa olsa elinde silahla, bombayla insanlığa saldırtılan terorist olurdu.

bu nedenle de zorlamadır.

bence deyip eleştirmek yetmek çözüm üretmek ve önermek de bizlerin işidir.

tüm bunları sorgulamak ve çalışmalarında yönlendirmek de sanatçının sosyal görevidir. siz bu sosyalliği umursamaz ve irdelemezseniz, sosyal bir konuyu kişisel tecrubenizle yorumlayıp kabul beklerseniz, sunumlarınız da aklı başında jüriler tarafından dikkate alınmayacaklardır.

zaten jürili bir ortama iş gönderip beğenmedikleri için onları suçlamak da başka bir yanlışlık. Belki de katılanların arasında arkadaşlarının çocukları veya tanıdık kisiler vardı onlara verdiler ödülleri. böyle şeylere çok rastlıyoruz.
Ben ideal olandan bahsediyorum. Sizin özelinizde yaşananlardan değil.

yeni çalışmalarınızı bekliyor ve başarılar diliyorum.
iyi çalışmalar.

mnaci

@mnaci

abi alıntı yapınca daha da uzamasın diye yapmıyorum.

siz biraz konunun genelinden çok küçük parçalarına takılıyorsunuz. oradaki eylemler birer simge,uyuşturucu onun uyuşturulması,annesine saldırması onu meydana getiren dünyayı/çevreyi yok sayma isteği, veya ondan utanmaya karşı bir tepki.tabi ki kimse eroini basıp basıp anasına babasına saldırmıyor,bunlar anlatım dili,bunların üzerinde bu kadar durmaya gerek yok,biz geneline ve anlatılmak istenene bakacağız.

jürilere karşı tanıdık-kayırma vb gibi bi suçlamam elbette yok, öyle bir suçlamam olsa en büyük tömhet altına girecek olan benim,geçtiğimiz sene uzakdoğu epey ödül aldı zaten.sadece ön elemeyi geçemeyecek kadar düşük bir yapım olduğunu sindiremiyorum,o kadar.

şunu da belirtmeden edemeyeceğim,bir arkadaşıma bu konu için senaryo yazmasını rica ettiğimde o da (terörist) aynı fikirle gelmişti,sorun şu ki aynı şey sizinde aklınıza gelmiş,çünkü **kilişe**, **standart**.değişik bişey yaptığımız için burada bnu kadar konuşuyoruz ki, buda beni mutlu ediyor.

diğer konularda fikir ayrılığı içerisindeyiz,ama bunun tartışılacak yerinin burası olmadığını düşünüyorum,selamlar diliyorum.

amca deseniz daha doğru olur. yaşım 48

bir alman atasözü diye kalmış aklımda ..
şeytan ayrıntıda gizlidir.

Diğer konular neler bilmiyorum ama konu eğer sanatsa aramızda fikir ayrılığı gibi bir denge olamaz. herhalde öyle demek istememiştiniz.

tabiki çalışılmış bir işin üzerinde konuşmak çok güzel.
Ama bunu öğrencilik dönemi ödülleriyle karıştırmayın.
öğrencilik ve yakın dönemleri ödülleri teşvik edici, güç katıcı, sektörel alana yeni isimlerin katılması için rekabet yaratıcı nitelikler taşır. O nedenlerle verilir. Çalışmaların içerikleri düşük oranda değerlendirilir. Umarım o heyecanın tükenmesi ve gerçek yaşamla karşılaşmanın kısa şok dalgasını sıkıntısız atlatırsınız. Hepimiz yaşadık. Ben 25 yıl önce atlattım.. sizlere de kolay gelsin. çünkü işiniz bizim dönemden çok daha zor

İyi çalışmalar. kolaylıklar.

Değişik bir çalışma. Anlatım sıkıntılı olmuş. Konu fevkalade güzel.

Ellerinize sağlık.

Aytmatov ´un insana ve doğaya bakış açısına hayranım.

mnaci hocam, zorlama olmayan bi iki senaryo örneği rica edebilir miyim, kıstaslarınızın ne olduğunu anlamak açısından.