hayat...

Yeni bir hayata başlamak.Yeni heyecanlar,yeni tatlar,yeni korkular.Hayat o kadar zor ki,içinizi bir korku kaplar isteseniz de istemeseniz de.Bir kaç saat sonra başımı yastığıma koyduğumda dalacağım uyku yeni bir hayata atacağım adıma kalan son üçüncü güne girdiğimin işareti olacak.Evet sadece 3 gün kaldı ve sonra okul bitecek.Güzel tatlar,paylaşımlar,gerçek dostluklar,hepsi bitecek.Ve o yeni hayat bütün zorluklarıyla karşıma geçip alay etmeye başlayacak.İçimdeki korku artık doruğa ulaştı.Özlemek,belkide yanlış kelime olacak bu hayata dair.Sadece olmamasını istediğim bir başlangıç beni bekliyor.Daha dün gibi hatırlarım ilkokula başladığım günü.Benim için asıl başlangıç ikinci okulumda olmuştu zaten.Nedendir bilmiyorum ama ben okul heyecanını 2 ay sonra istanbula taşındığımda başladığım okulla tatmıştım.Ahmet hoca,buydu ilk öğretmenimin adı.Sınıfa girmiş birinin benimle ilgilenmesini bekliyordum.İçimdeki korku yetmezmiş gibi Ahmet hoca beni farketmemişti bile.Ayakta öylece bekliyordum.Ama fark ettiğinde çok sevinmiştim.İlk büyük heyecanımdı benim.Yeni başlangıçlar,hep zor oluyor,bir o kadar da yaşanılası.Harika bir çocukluk yaşadım.Bunun için aileme sonsuz teşekkürlerimi,minnettarlığımı dile getirmek isterim.Onlar hayattaki tek dayanağınız.Gerçekten de sevilmeyi hak ediyorlar,bazen bizi kızdırsalar bile.Çünkü biz neysek oyuzdur ve o olmaktan da mutluyuzdur.Bizi böyle yapan en büyük etken de onlardır.O halde başka kim sizin tarafınızdan daha çok sevilmeyi hak edebilir ki?Okul hatatına yeni girmiş olmanın heyecanı bir yanda,arkadaşlık ortamının değişikliği bir yanda.Hakikaten güzeldi.ortaokula başlarken aynı heyecanı hissetmemiştim.Bu seferki ne korku,ne heyecan nede meraktı.Üzüntü vardı sadece.Beş senelik arkadaşlarından ayrılmak zordu.Paylaşmayı onlarla öğrenmiştim,kavga etmeyi bütün kaslarınla,tatmayı mutluluğu olabildiğine,seyretmeyi,öğrenmeyi,sevmeyi,yaşamayı hayatı.Ardından gelen o güzelim yıllar dönüp baktığımda aslında iyiydi diyebiliyorum.Üzülmeye o kadar da gerek yokmuş diyebiliyorum.Ve ardından lise.Gümbür gümbür geldi girdi hayatıma.Daha doğrusu hayatım,aslında uyum sağlayan oydu.Ölesiye sevmeyi,aşık olmayı öğrendim lisede.Dostlukların en sağlamını,arkadaşlıkların en güzelini buldum ben burada.Çok şey öğrendim.En başta her insanın tanınmaya değer olduğunu öğrendim.Bekçisinden hademesine,müdüründen matematik öğretmenine kadar herkes özel.O kadar yaşam hikayesi var ki etrafta,ben bunları farkettim.Ama sadece iyi olanı,güzel olanı değil daha bir çok şeyi öğrendim.İnsanların garip ve sebebi anlaşılamayan davranışlarından tutun da hayatın gerçek yüzünü,zorluklarını öğrendim.Hayatıma bakabildiğim en geniş çerçeveden bakıyorum da şimdi,hayat kolay söylenemeyecek tek şey şu anda benim için.Nasıl bir hayatım olacak düşüncesi aklımın bir köşesindeydi şimdiye kadar,şimdi ise baş köşeye kurulmuş cevap beklediğini haykırarak sürekli rahatsız ediyor beni.Rahatsızlık dışında bir boşluk hissediyorum adeta.Sanki ölesiye serhoş olmuş kendini bilmez bir şekilde sokak ortasında yürüyorum.Arkama bakmadan yürüyorum.Yolumun karanlığa karışan noktasında,sanki beni bekleyen bir hayal görüyor ve mutlu olmaya çalışıyorum.Ancak ailem yanımda bana destek olmak için bekliyor.Sonsuza dek sürmesini istediğimiz bir aşkımız var Asiye´mle ve o da benim yanımda.Tek başıma da üstesinden gelebilirdim belki her şeyin ama onlar benimleyken bırakın hayat benimle dalgasını geçmeye çalışsın.Bakalım kim geçecek?Herşeye rağmen hayat,SENİ SEVİYORUM!

vah vah, mehmet, kafayı yemişsin yine...

biz de seni seviyoruz mehmet [:F]

soluksuz yazmışsın. soluksuz okuduk.

sevdaaan bir ateeeş olduuu bendeeee...

jiletler müesseseden :)
noluyo size yaw aşk yarası mı [:s]

Hehe gerçekten ben xlessı bu şekilde yazılarıyla bilmiyordum...
Bi sorun yoktur işallah...
Neyse yazı çok güzeldi[:J]

şikayet etmek, özlemek için daha çok erken xless. önce bi üniversiteye git. asıl herşeyin orda başladığını görüceksin.beraber bulaşık hatta çamaşır yıkadığın, yemek yaparken bir sürü bulaşık çıkardığın arkadaşların olacak. bunları yapmak hiç o kadar zevkli olacağını düşünmemiştim. okul bitipte herkes memleketine geri döndüğünde hiç bişeyin bir daha eskisi gibi olmayacağını bilmek çok acı. bunu yaşamak için tekrar tekrar yaşamak için gene okuyorum. belki 3-4 okul bitiricem. ama hiçbişey eskisi gibi deil. değer verdiğin şeyler seninle yaşar. onlar ne kadar uzakta olsalar yılda bi kaç kez zar zor görsemde, onlar hep benimle yaşıyor ...

ah be xless ahh neler döktürmüşün böyle ama dediklerin çok dooru ben lise 2 ye gidiyorum daha ama dediklerini düşününce hakikattende çok dooru ortaokul we ilkokulu düşün
nce lisenin çok ayrı bir tat olduğunu keşfediyorum

durun yaw, daha işin başındasınız... bi kaç sene sonra liseyi unutursunuz, ama üniversite var ya... ooofff beeee...

Tüm zorluklara rağmen hayatın her anının güzel olduğunu bilmek ve zevk almaya çalışmak en doğrusu. [I:)]