Niyazi bitirdi çok şükür... - sayfa: 3

Hoşgeldin Niyazi, darısı diğer teskere bekleyenlerin başına.Askere gidenlere de hayırlı teskereler dilerim.

Niyazi kardeşim hoşgeldin.
2002 veya 2003 yılındaki İstanbul buluşmamızda bir elin parmağı kadar kişiden biri de sendin. O zamandan bu zamana çok şeyler değişti. Sen askerliği bile yedin bitirdin.
Bak sen yoksun diye ne zamandır buluşma bile tertip etmedik. [8)] Sen geldiğine göre yeni bir buluşma yapalım. [;)]

=) cüneyt abi varya amma yaptın sende ehehe =) evet bir buluşma tertiplemek gerekli biraz gecikti sanki dimi =)

yapalım abi ne zaman istersen,özledik güzel sohbetini...

hoşgeldin..

Hep söylenen birşey vardır, ben bunu merak ederim.. Askere giden olgunlaşır denir, hayata bakış açısı değişir, büyür, değişir.

Gidenlere soruyorum? gerçekden böylemi hissediyorsunuz döndüğünüzde ? Hayatınızdaki birşeyler farklımı oluyor, yada değişiyormusunuz, büyümek yada olgunlaşmak adı altında.. ?? merak ediyorum :)

kesinlikle büyüyolar. ama hemen gelince değil.geldikten bir 2-3 ay sonra süreç başlıyor :P o arada da biraz zorlu bir zaman oluyor.Niyazi hemşerum umarım ordan bavuluna tatsız hiçbir anı koymadan gelmiştir buraya.

Cüneyt abi,yapalım buluşma, ama sen de gel,bayadır katılamıyorsun..Hatta bugün Arkhe ye dedim. ama benim açtığım başlıkla bir elin parmakları kadar toplanabiliyoruz:P bir de bu sıra çok yoğunum ,mazallah buluşma yazarım da arkhe ye benzerim diye korkuyorum :P

8 hazirana buluşma öneriyorum.ne dersiniz?

"gidenlere soruyorum" demiştim ama, yanıtladığın için teşekkürler canan..

gidenlerin yorumlarını merak ediyorum..

Kendini hiç bir özelliği olmayan, 165 cm uzunluğunda (kaçsan artık), adın, soyadın ve memleketinle ayırt edildiğin (hatta sadece bir numara) birisi olarak; daha önce hiç bulunmadığın, günlük hayattan tamamen izole bir yerde düşün, ve özel hiç birşeyin olmadığını(!), ve bu şekilde yüzlerce kişi ile beraber hareket ettiğini. Tabi işin inceliklerini öğrenene kadar.
Bir kısım da çok zor şartlar altında, hayatları tehlike altında görevlerini yerine yetirmeye çalışıyorlar. Bu, onlarca görevden belki de sadece bir tanesi. Hangisinin sana düşeceği neredeyse kontrolün dışında. Herhangi bir saatte internete girip takılabilirken, bir başkası ateş altında olabiliyor. ve böyle yüzlerce durum.

Anlatılmaz, yaşanır diyorum.

Mecburi yapılan bir görev,nerde ne şekilde yapacağını başkaları belirliyor.

Kısa dönem veya uzun dönem yapman farketmiyor,askersin sonuçta.Emrine verilmiş askerler var,sorumluluğu sana ait,birşey olursa hesabını sen veriyorsun.Kendi yapmadığın şeylerin cezasını çekiyorsun.Askerlerin çoğu cahil, ilkokul,ortaokul mezunu hatta hiç okula gitmemiş.Onları adam etmeye çalışıyosun,iyi davransan şımarıyor,kötü davransan düşman oluyor.

Hayatımde etmediğim küfürü askerde ettim,hergün uzun dönemlerin şafak muhabbetini dinledim,içlerinde 3-5 tane düzgün adam vardı,gerisi 5 para etmezdi.Hep bizi zor durumda bıraktılar.

"Bunaldım" deyip kafasına emniyeti açık ,ağzında mermi olan silahı dayayıp, "sıkayım mı? sıkmayayım mı?" diyen adamı mı istersin, yoksa şu çöpü boşalt dediğimizde, bir küfür sallayıp benden başka
yapacak adam bulamadın mı? diye posta koyanı mı?

Mıntıkası,eğitimi,içtiması,nöbeti bir türlü bitmez,doğu ve güneydoğuda yapanlar bu konuda biraz daha rahatlar.

Ne kadar konuşsakda sıkıntılı bir süreç genel olarak.
İnsanı olgunlaştırıyor bir yerde,sorumluluk alıyosun.Bir zaman sonra seve seve ya da zorla sana askerliği yaptırıyorlar,yapacak birşey yok, sayısız imza atıyorsun.Onu yapmıcam,bunu yapmıcam,hastalanmıcam,saçak altında dolaşmıcam,hamamda itinalı yürücem vs...

Söylenecek çok şey var askerlik için,dışardan göründüğü gibi değil.

Daha yazarız bol bol , hergün rüyama giriyor hala , daha askeri modtan çıkamadım. :)

ne içten yazmışsınız :) teşekkürler..